این روزها خیلی از خانواده های ایرانی خود را برای سفرهای نوروزی شان آماده می کنند. اگر شما هم جزو این دسته هستید ، توصیه های ضروری سفر را بخوانید تا سفر راحت تر و دلنشین تری را تجربه کنید.

۱٫ پیش از شروع سفر از محل اقامت خود مطمئن شوید و آن را از قبل رزرو کنید.

۲٫ چادر زدن و بازی کردن در کنار جاده و محل هایی که احتمال ریزش کوه وجود دارد کار خطرناکی است.

۳٫ از همراه بردن سیلندرهای گاز پیک نیکی در خودرو، قطار و اتوبوس خودداری کنید.

۴٫ قبل از سفر نسبت به شرایط مقصد از هر نظر اطلاعات کافی کسب کنید، این اطلاعات در سفرهای داخلی و خارجی شامل شرایط آب و هوایی، مقرارت گمرکی، نیروهای خدماتی، انتظامی، بهداشتی و سایر امکانات است.

۵٫ در صورتی که با وسایل نقلیه عمومی مانند قطار، هواپیما، اتوبوس و یا کشتی مسافرت می‌کنید حتماً بلیط رفت و برگشت تهیه کنید. در غیر این صورت، ممکن است در روزی که قصد برگشت دارید، بلیط پیدا کنید و تا مدت نامعلومی در شهر محل سفرتان ماندگار شوید.

جاذبه های  گردشگری اصفهان-اصفهان (سپاهان) مرکز استان اصفهان، با پهنه‌ای حدود ۲۵۰ کیلومترمربع، در دل فلات ایران قرار گرفته است. آب و هوای شهر اصفهان نیمه خشک و معتدل است، به طوری که متوسط درجه حرارت سالانه این شهر حدود ۱۶ درجه سانتیگراد و متوسط بارندگی سالانه این شهر در حدود ۱۳ میلیمتر می باشد. به طور کلی، اصفهان شهر کم آبی است ولی به واسطه وجود رودخانه زاینده رود، کشاورزی در این استان توان رشد پیدا کرده است. اصفهان به لحاظ واقع ‏شدن در مرکز جغرافیایی ایران و با داشتن آب و هوایی معتدل و خاکی حاصلخیز و آب ‏کافی زاینده ‏رود (زنده رود)، از دیرباز به‏ عنوان مکانی برای سکونت، مورد توجه بوده است.

احتمالا از عصر ساسانیان که سپاهیان (اسپهان) در دشت حاصلخیز اطراف شهر گرد آمدند به این‏ نام خوانده شده است. در سال ۱۹ ه. ق. اصفهان بدون جنگ و خونریزی و با انعقاد یک صلحنامه به دست سپاهیان اسلام افتاد و جزیی از سرزمین وسیعی شد که اسلام بر آن حکومت می‏کرد. در دوره سیصد ساله پس از آن، این شهر اغلب دست ‏به‏ دست می‏شد تا اینکه در قرن چهارم هجری، در زمان آل ‏زیار و آل ‏بویه، به‏ عنوان پایتخت مورد استفاده قرار گرفت. در قرن پنجم، در دوران سلجوقیان، پایتخت امپراطوری وسیعی شد که یک مرز آن رود سیحون و مرز دیگرش سواحل شرقی دریای مدیترانه بود.

گنبد سلطانیه بزرگ‌ترین گنبد آجری جهان و مقبرهٔ اولجایتواست که نام خود را به سلطان محمد خدابنده تغییر داد و از آثار مهم دوره ایلخانیان به حساب می‌آید.

این بنا مسجدی است بسیار زیبا از حیث معماری و تزیین و بزرگی در دنیا مشهور است. گنبد مزبور در پنج فرسخی سمت شرقی شهر زنجان در داخل باروی شهر قدیم سلطانیه قرار گرفته و بنایی است هشت ضلعی که طول هر ضلع آن ۸۰ گز است. هشت مناره نیز در اطراف گنبد دارد. و قدیمی‌ترین گنبد دوپوش موجود در ایران است. رنگ گنبد آبی است. بر روی این اضلاع گنبد بلندی قرار گرفته که ارتفاع آنرا ۱۲۰ گز نوشته‌اند. در قسمت بالایی آن ساختمان دور تا دور اطاقها و غرفه‌ها ساخته‌اند. خود گنبد از کاشی‌های فیروزه‌ای رنگ پوشیده و سقف داخل اطاقهای بالا با گچ‌بری‌های و آجرهای رنگارنگ تزیین یافته‌است. در حاشیه طاقها آیات قرآنی واسماالله با خط جلی نوشته شده‌است. حکاکی‌هایی در آجرهای دیوارها و سقف‌های رنگین بنا نیز دیده می‌شود.

نمای داخلی گنبد سلطانیهتزیینات و نحوهٔ ساخت این مقبره در واقع نقطهٔ عطفی در معماری آن دوران بوده به این شکل که سبکی جدید را در معماری به‌وجود آورده که از معماری سلجوقی منفک شده‌است.

بقیه در ادامه مطلب ...