اسمش را که میشنویم برایمان خیلی آشناست؛شاید این حس نوستالژیمان است که یکهو گل میکند و خیال میکنیم سالهای سال است این درخت را میشناسیم؛ درخت قصههای کودکیمان که قد یک چوب کبریت بود در باغچه حیاط خاله پیرزن، به اندازه یک غربیل؛
تشخیص درخت انجیر از سایر درختان، حتی برای یک فرد غیر حرفهای و درخت نشناس هم کار خیلی سختی نیست البته به شرطی که میوه آن هنوز به درخت باشد!؛ اما اگر از فصل میوه دهی (اواسط تابستان تا اوایل پاییز) گذشته بود باز هم میتوان از روی برگهای پنجهای شکل و سبز تیره درخت، آن را شناخت؛ علاوه بر این، با شکستن شاخه یا حتی کندن برگ از ساقه شیره سفید رنگی خارج میشود که یکی دیگر از راههای شناختن این درخت است. این شیره سمی ولی از نظر دارویی بسیار کاربردی است. میخچه، زگیل و خیلی از مشکلات پوستی، با مالیدن شیره انجیر روی آن به سرعت درمان میشوند.
بقیه در ادامه مطلب. . .