پدر صنعت برق ایران چه کسی است

ایران و ایرانی مدیون زنان و مردانی است که با شجاعت پا در مسیر توسعه و پیشرفت گذاشتند و با وجود موانع فراوان به عشق پیشرفت و سربلندی کشورشان پا در مسیر مشکلات گذاشتند.

در هر عصری حتی در تاریک ترین روزهای تاریخ ایران بوده اند کسانی که تمام تلاششان را برای برداشت گامی هرچند کوچک به جلو و حرکت درمسیر درست گام برداشته اند.

در این گزارش شما را با “محمد حسین امین الضرب” کلید دار اتاق تجارت ، “پدر صنعت برق”، موسسه کارخانه ذوب آهن کشور و اولین وارد کنند ماشین های ابریشم کشی آشنا می کنیم.

محمد حسین امین الضرب کیست؟

“حاج محمدحسین مهدوی امین الضرب” فرزند حاج “محمد حسن امین الضرب”، نماد تجارت مدرن ایرانی ،در شب ششم محرم الحرام ۱۲۸۹ هجری در تهران متولد شد.

در کودکی و جوانی علوم مختلف را فراگرفت و به دو زبان عربی و فارسی تسلط داشت. در شانزده سالگی کار خود را در تجارتخانه پدر آغاز کرد و چند سفر کوتاه به اروپا رفت.او در معاملات تجاری به سرعت پیشرفت می‌کرد وبه شدت مورد توجه دربار شاه بود تا جایی که حتی پیشنهاد تاسیس بانک ملی را به مظفرالدین شاه داد.

هوش و مهارت هایش از همان کودکی آشکار بود او همچنین طرفدار حکومت قانون و مشروطه و از حامیان مالی مشروطه خواهان بود. در مجلس اول به نمایندگی مجلس شورای ملی از سوی تجار انتخاب و عهده دار نیابت مجلس شد.

پس از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ به دستور سیدضیاء دستگیر شد و به زندان افتاد. پس از سقوط سید ضیاء از زندان آزاد و در دوره های هفتم، هشتم و نهم مجلس شورا و مجلس موسسان به نمایندگی برگزیده شد.

پدر صنعت برق

امین الضرب صاحب نخستین کارخانه برق تهران بود و برای نخستین بار کارخانه ذوب آهن را به ایران آورد.محمدحسین امین‌الضرب تاجر ایرانی در دورهٔ قاجار بود. او در دورهٔ زمامداری مظفرالدین‌شاه اولین دستگاه تولید برق را از روسیه خرید و به این شکل، برق وارد ایران شد و جای گاز را گرفت. به همین دلیل به محمدحسین امین‌الضرب «پدر برق ایران» لقب داده‌اند. در آن زمان مردم برای روشنایی از روغن یا نفت استفاده می‌کردند.

او همچنین با وارد کردن ماشین‌های ابریشم‌کشی از فرانسه به ایران برای کارخانه ابریشم، پا به رقابت صنعتی گذاشت اما در صنعت ابریشم، زیاد موفق نبود، چون در همان آغاز کار، نوعی انگل به مزارع شمال حمله کرد و محصولات آنجا را از بین برد و این امر، خسارات زیادی به صنعت ابریشم ایران وارد کرد. همچنین در صنعت ریلی و تاسیس راه‌آهن ایران نیز، فعالیت‌های زیادی از او به چشم می‌خورد

وی تاجری مشروطه خواه و تجدد طلب بود و مهم ترین یادگار او تلاش برای توسعه تجارت بخش خصوصی است. در سال ۱۳۳۸ قمری به همراه عده ای از تجار هیأت اتحاد تجار را تشکیل داد و ریاست آن را بر عهده گرفت.

او در اواخر عمر به بیماری قند مبتلا شد و برای معالجه به پاریس رفت، پس از چندی به تهران بازگشت و در تاریخ ۲۶ آذرماه ۱۳۱۱ دار فانی را وداع گفت. ماندگار ترین یادگار او،تأسیس اتاق بازرگانی تهران است که درحال حاضر با عنوان اتاق بازرگانی وصنایع ومعادن تهران ۸۴ سال قدمت دارد.