بیوگرافی سیروس گرجستانی

متولد ۲۵ اسفند ۱۳۲۳٫
استخدام در وزارت فرهنگ و هنر در سال ۱۳۴۸٫

سیروس گرجستانی بازیگر توانایی است که در سال‌های اخیر در نقش‌های طنز توانست به خوبی با بینندگان تلویزیون ارتباط برقرار کند.

وی اصلیت گیلانی دارد و در سال ۱۳۲۳ در شهر بندرانزلی به دنیا آمد، اول دبستانش را در رشت گذراند ۸، ۹ ساله بود که به همراه خانواده به تهران کوچ کردند و در محله ناصر خسرو و کوچه مروی رشد و نمو کرد، او هنوز هم که در دهه شصت زندگی‌اش است، دلش برای شمال کشور تنگ می‌شود، می‌گوید: (اگر هنرپیشه نبودم، قطعا حالا در شمال زندگی می‌کردم، صفا و پاکی که در آنجا وجود دارد مثال‌زدنی است.)
از زمان کودکی‌اش خاطرات بسیار زیادی دارد، (در آن زمان ویترین مغازه‌های لاله‌زار بسیار دیدنی بود، بنابراین همیشه به پدر اصرار می‌کردم که فرصت بیشتری برای دیدن مغازه‌ها به من بدهد، یادم می‌آید یک کلاه‌فروشی بود که کلاه‌های خیلی شیکی داشت، برای مثال کلاه‌فروشی (محمدزاده) را کاملا به یاد دارم، داخل مغازه یک پیرمرد خوش‌پوشی بود که که پشت میز می‌نشست که مرا مجذوب خود می‌کرد

بقیه در ادامه مطلب . . .

سیروس گرجستانی ۲۵ ساله بود که به سال ۱۳۴۸ وارد اداره تئاتر شد و سپس نخستین تئاترش را در (سنگلج) بازی کرد. (آن زمان این تئاتر متعلق به حرفه‌ای‌ها بود، پس از دو سال که وارد اداره شدم، نخستین نمایشنامه‌ای که کار کردم (سنگ و سورنا) نام داشت که توسط همسر عباس جوانمرد کارگردانی می‌شد.)
گرجستانی اعتقاد دارد که در همه‌ حال باید به بزرگ‌تر خود احترام گذاشت، (یک جوان تازه وارد اگر احترام به پیشکسوت را فراموش کند، بد است، من زمانی که سال ۴۸ وارد اداره تئاتر شدم، یک جوان کم سن و سال بودم، اما وقتی نزد پیشکسوتانی مانند استاد انتظامی، علی نصیریان، جمشید مشایخی و… می‌رفتم، همیشه اصول را رعایت می‌کردیم. احترام به بزرگ‌تر و استاد یک (فرهنگ) است و نباید بر اثر گذر زمان به فراموشی سپرده شود، متاسفانه هستند در بین ما عده‌ای از هنرپیشگان که به معروفیت رسیده‌اند و یک سری از مسائل مهم را فراموش کرده‌اند.)به هر حال تجربیات این بازیگر خوب کشورمان می‌تواند الگویی برای جوانان کشورمان باشد.
مجموعه آثار

- مأمور دو جانبه (مهدی میرصمدزاده، ۱۳۴۵)
- بیست سال انتظار (مهدی رئیس فیروز، ۱۳۴۵)
- فریاد مجاهد (مهدی معدنیان، ۱۳۵۸)
- چوپانان کویر (حسین محجوب، ۱۳۵۹)
- آقای هیروگلیف (غلامعلی عرفان، ۱۳۵۹)
- دادشاه (حبیب کاوش، ۱۳۶۲)
- راه دوم (۱۳۶۳)
- تیغ و ابریشم (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۴)
- تنوره دیو (کیانوش عیاری، ۱۳۶۴)
- خانه ابری (۱۳۶۵)
- با من از فردا بگو (۱۳۶۶)
- دوران سربی (خسرو معصومی، ۱۳۶۷)
- شکار خاموش (کیومرث پوراحمد، ۱۳۶۸)
- آپارتمان شماره ۱۳ (یدالله صمدی، ۱۳۶۹)
- آدم برفی (داود میرباقری، ۱۳۷۳)
- ساحره (داود میرباقری، ۱۳۷۶)
- یکی بود یکی نبود (ایرج طهماسب، ۱۳۷۹)
- مسافر ری (داود میرباقری، ۱۳۷۹)
- آدمک ها (علی قوی تن، ۱۳۸۰)
- شکلات (افشین شرکت، ۱۳۸۲)
- سیزده گربه روی شیروانی (علی اکبر عبداالعلی زاده، ۱۳۸۲)
- بله برون (داود موثقی، ۱۳۸۲)
- آکواریوم (ایرج قادری، ۱۳۸۴)
- هدف اصلی (قدرت الله صلح میرزایی، ۱۳۸۵)
- تلافی (سعید اسدی، ۱۳۸۶)
- نطفه شوم (کریم آتشی، ۱۳۸۷)
- شرط اول (مسعود اطیابی، ۱۳۸۸)